Yaşamı en iyi nasıl öğrenirim diye çok düşündüm... Çok okumak istedim, yetmedi... Okumak meraklandırdı, hayatı zorlayıp gezmek istedim.. Gezmek de yetmedi, yaşama bazı konularda geç kalmışlığı fark etmek üzdü.... Tekrar yaşamak istedim, o da her zaman mümkün olmadı.. Ortak öğretilerden faydalanmayı ve bununla yetinmeyi denedim...
Şimdi cevabı buldum:) Yaşamı en iyi öğrenmenin yolu bir bebeği büyürken izlemek.. Her tepkisini fark ederek takip etmek.. Ön yargılar olmadan verilen tepkilerin saflığı her defasında gören gözleri şaşırtmak için yeter. Yeni şeyler öğrenmenin hazzını tekrar hatırlatırlar; mutlu olmak için hiç bir şeye ihtiyacımız olmadığını o kadar net anlatırlar ki varoluşumuzun gerçek nedeni bir anda çıplak kalır...Sadece görmek için bakmayı denemek kalıyor bize...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder