ABLASI OLMALI İNSANIN..

Ablası olan insan şanslıdır...

Ben iki abla ile katmerli şanslı olanlardanım:)

Çocukluğumda hiç arkadaş sorunum olmadı..
Hiç "sırdaş" eksiği çekmedim...
Hiç çaresiz kalmadım...
Hep nazlanacak birileri vardı etrafımda..

Çamaşırların elde yıkandığı dönemde, bana sadece çoraplar düşerdi ve çamaşır günlerini hep muhabbetinden ötürü keyifli hatırlarım...

Yemek yapmak evdeyken sadece eğlence idi,  evlenince işler değişti:)..

Ev temizliğinde sadece toz alırdım... Ablamlar kalan tüm işleri halleder, kalan zamanlarda da nazımı çekerlerdi.

İnsanın ablası olması harika bir şey...

Bilirsin ki seni kendinden önce düşünür....
Bilirsin ki, taleplerine evet demek için her yolu senden önce dener
Bilirsin ki, onların olan her şey bir parça senindir...

İnsanın ablası olması harika birşey...

Evlenmelerine en çok küçük kız kardeş arıza çıkartır, başkalarını daha çok sevecek diye...
Odasını alma ihtimali bile mutlu etmez eğer akşamları evde olmayacaksa...

Büyüyünce de insanın ablası olması güzel bir şey..
Kocaman insanlar olsak da ablanın yanında hep küçük şımarık kız kardeş olma hakkı saklıdır...
Evlilik terapisti gibi olurlar, çünkü bilirsin ki mutlu olman için herkesten çok tarafsız olurlar...
Çocuğunun teyzesi olur ve bilirsin ki sana bir şey olursa bile, çocuğun hep emin ellerde olur
Acımasızca eleştirse de, ablaları haklı çıkartmak hep çok kolaydır. Bilirsin ki önemli olan niyettir ve ablalar hep senden yana yontarlar...


Fark Ediş:

Teyze anne yarısı ise abla annenin kendisidir... Hiç kızmaz, küsmez gibi gelir... Sevgisi sonsuz gibi gelir... Çünkü öyledir..
 Abla olmak ne kadar zorsa küçük kız kardeş olmak o kadar güçlü kılar insanı...

Dünya ablalar günü olsa 31 Ekim olsun derim:)))
Yüzünü düşününce, sesini duyunca bile size kendinizi iyi hissettirecek ablası olan şanslı insanlar, bir bardak çay ya da bir fincan kahve için nedene ihtiyacınız olmadığını hatırlatırım. Benden söylemesi:))