KELEBEK ETKİSİ

Her insanın dünyası kendisi kadardır...

Düşünebildiğimiz kadar insanız, nefes alabildiğimiz kadar canlıyız..
Hayal kurabildiğimiz kadar çocuğuz, karar alabildiğimiz kadar özgürüz...

Hepimiz kendimiz kadarız... Dünya üzerindeki etkimiz de hepimiz kadar...
Sanki yokmuşuz gibi davranmaya hakkımız yok. Az, ya da çok.... "kelebek etkisi" teorisiyle paralel var-ız... Sadece etki gücümüzü fark etmiyor - ettiremiyor olabiliriz.

 Yokmuşuz gibi davranmak veya bize yok-mu-şuz  gibi davranılmasına izin vermek ümitsizlik değil midir? Demezler mi adama "sen kimsin ki ümitsizliğe düşüyorsun!!! Sen kimsin ki sana can veren kainata karşı çıkıp varlığına ters düşüyorsun...!!! Bilmiyor musun ki ümitsizlik küfürdür Yaradan'a...."

****

Küçük bir hikaye anlatmak isterim:)
Adam çok yorgundur ve bahçede ayaklarını uzatıp biraz dinlenmek ister, işler kötüdür ve çıkış noktası bulamamaktadır... Oğlu çok özlemiştir babayı sürekli kendisiyle ilgilensin ister, dikkatini çekmek için olmadık işlere kalkışır... Bakar ki sonuç alamaz, bisiklete binmeyi öğrendiğini göstermek ister... Baba zeki adam!!! yere tebeşirle bir çizgi çizer ve bisikleti ile çizgiyi takip etmesini söyler. Böylece çocuğu bisiklet sürerken meşgul olacağından kendisi de rahat edecektir.... Çocuk sürekli düşer ve ağlamaya başlar... Sorunu çözmek için tebeşirle oldukça kalın bir çizgi çizer ve tekrar denemesini ister.. Çocuk yeni sınırlarda DÜZ gidebilir, artık çizgide kalmak için zorlamaz ve direksiyona hakim olduğu için düşmez"... Baba şaşkınlık içinde kendi sorunlarının çözümünü görmüş ve hayatındaki sınırları genişletmesi gerektiğini anlamıştır,. Çözüm, kendini hapsettiği ince çizgiden kurtulmak için atması gereken adımlardır... Hikaye bu ya adam tüm sorunlarını halleder ve başarılarına başarı ekler...


Hikaye ana fikri nedir sizce?.... Pek çok şey hissetmiş olabilirsiniz ama benim çıkarımım:  "çocuklarınızla daha çok vakit geçirin..:)" Çünkü hayatınızdaki pek çok sorunun nedeni olayları bireyselliğe indirgeyip kendi dünyamızda karmaşık hale getirmemizdir. Oysa çocuklar o kadar sade ve düz bakıyorlar ki yaşama... Cevaplarınızı bulmak için en büyük yardımcınız olabilirler...





******************

Eğer sonsuzluğa inanıyorsanız, yani ölümden sonraki hayata, yaşamın her anı boş geçirilemeyecek kadar kıymetli...

Farkediş: Varlığınız; yarınları, belki de,  fark etmeyeceğiniz şekilde değiştirecektir.... Zübeyde Hanım, oğluna "Mustafa" ismini koyduğunda dünyaya nasıl bir etki bırakacağını ne kadar farkındaydı acaba..!!


Bu nedenle çok çalışmak gerek, her dokunduğumuz insana mutluluk tohumları  bırakmak gerek... BİR olmak gerek, hedef belirlemek gerek...BÜTÜN olmayı anlamak-anlatmak gerek.... Kimsenin, kimseye  yokmuş gibi davranmaya hakkı olmadığını anlatmak gerek... Önce kendimizden başlamak gerek...

Çocuğumuzun gözlerindeki pırıltıları torunlarımızda da görebilmek için adım atmak gerektiğini anlatmanın boynumuzun borcu olduğunu hissetmek-hissettirmek gerek.


Zenginliklerimizi kaybetmeden anlayabilmek gerek:) 

Sevgi hoşgörü ve bol tebessümle kalın