Translate

23 Nisan 2014 Çarşamba

BAYRAM GELDİ

İnsan aile olduğunu bazı durumlarda daha iyi anlıyor. His yoğunluğunun tavan yaptığı zamanlarda olaydaki özne çocuğunuz ise "anne" olmak bambaşka bir hal alıveriyor... Tek bir olay bile; geçen tüm zorluklara, uykusuz gecelere, acılara, vazgeçişlere değiyor... Gelecek sıkıntılar için de güç depolama vesilesi oluyor.

Coşkunun heyecana dönüştüğü bir 23 Nisan daha dolu dizgin yaşanıyor. Günün ilk kısmında oğlum bize  "aile olmak" kavramını bir kez daha hatırlattı... Gösterilerini alkışlarken gözyaşlarıma mani olamadığımı söyleyebiliyor olmaktan dolayı öyle mutluyum ki... Benim minik meleğim, benim gözümde, sahnede büyüdü... büyüdü... devleşti.... Beni ben yapan tüm değerlerin toplamı oldu....

Tüm arkadaşları ile nasıl muhteşemlerdi... geleceğe dair daha bir umutluyum artık... Dünya insanı olarak geleceği sahiplenecek minik beyler, küçük hanımefendiler gördük..  Atatürk'e bizim önümüzde söz verdiler, kendilerinden sonrakilere yaşanacak 23 Nisanlar için çok çalışacaklar...

"Ben gökyüzünde kara bulutlar değil
 açan bir güneş istiyorum..." diye haykırıyordu minicik yürekler... Nasıl, mutluluktan ağlamaz insan.... Emeği geçen tüm güzel gönüllere   tekrar tekrar teşekkür ediyoruz...

Oğlumu çoookkk mutlu eden babaanneye ve dedeye ne kadar teşekkür etsek az.... 23 Nisan için Karabük'den kalkıp geldiler, gösteriyi seyrederken yaşadığımız gururu bakışarak paylaştık...
Teyzemiz ve vazgeçilmezimiz Yüksel abimiz de bugünü bayram yaptılar... Oğlumun kulağıma, "Anne biz kocaman bir aileyiz" deyip kikirdemesi mutlu olmak için en değerli hazinenin kapağını kaldırdı. Bu dünyada sizin için önemli birileri varsa işte o zaman yaşıyorsunuz ve mutlu olmanız gerektiğini hatırlamak için kaybetmeyi beklemeyin...


Gösteri sonrası gönlünce koşturduğu parkta koca çilek kokteylini masa üstüne devirdiğinde bile kızamadım... Olan beyaz pantolonlara oldu... Olsun...:))  Yemek yerken dolaşıp dolaşıp dönmesine de sesimi çıkartmadım...  Bugün O'nun günü, güzel anıları kalmalı yarınlarına...
bir elinde dedesi,diğer elinde babaannesi varken çocuk olur insan...

İçim buruldu bir an... Kendi 23 Nisanlarımda öğretmenim tutardı elimi... Ayşe öğretmenim... belki de hiç bilemedi, o eli tutmasının, benim için ne kadar önemli olduğunu...

Çocuğu büyürken büyüyor insan, geçmişinde gömdükleri ile yüzleşiyor biraz.... " Teşekkürler ailem" diyebilmeli, kaybetmeden birlikte olmayı başarabilmeli...

Bayramları bayram yapmak elimizde...
Bayramın kutlu olsun oğlum...
Bayramın kutlu olsun içimde hala çocuk kalan yanım....
Bayramın kutlu olsun, şımartacak kimsesi olmayan çocuklar...
Bayramın kutlu olsun nazlı güzelim Türkiyem.

 






Hiç yorum yok:

Yorum Gönder