Anlatacak ne hikayelerim birikmişti....
Oğlumla yaşadığımız pek çok ilklerimizi ve komik hikayelerimizi paylaşmak için kelimeler havada uçuşuyordu....
Anneler günü, işçiler bayramı ile ilgili de söyleyecek sözlerim vardı elbet...
Oysa her şey anlamını kaybetti... Yazılarım kırık ağaç dallarına döndü... O kadar ki, kurumaya terk edildi...
İşçi olan oğlunu bağrına basamayacak bir anne....
Çocuklarına ekmek getirme derdi ile madende ter döken işçinin evlilik yüzüğünü taşıyan anne..
Helal ile haram arasındaki çizginin bedelini iyi bilen çocuklar...
Soma'da kalbimizi ezen hikayeler... Söze gerek kalmayan göz yaşları...
"baba" diye bağıran bir çocuğun cevap alamayacak haykırışı...
"oğlum" diye bağıran bir annenin yanlızlığı....
"eş"in yokluğunda kaybolacak gencecik anne adayları...
Sevdiğini söyleyemeden ayrılığa yenilen gencecik kalpler...
Siz ne derseniz deyin vakit; kelimelerin bittiği, yaşamın anlamsızlaştığı, sahip olduğunuz her şeyin lüks olduğunu anlama vaktidir...
Kaybetmek yanı başınızda... Belki metroda, belki depremde, belki trafik kazasında...
Politikası yok bunun... Bu acının milleti yok.... partisi yok... Bu saatten sonra yapılacakların da söyleneceklerin de kıymeti yok...
Kor her annenin kalbine düştü... Kor her işçinin evinde... Kor içinde baba sevgisi olan her gencin avucuna düştü...
"BABA" diye seslenebiliyorsanız kıymetini bilin...
Henüz size dönen cevap varsa sarılın...Soma'da yüzlerce çocuk bu yokluğun içinde unutma... Bu yokluk bir gün sizin de sınavınız olacak....
Sevdiğinize iyice sarılın.... Soma'da yüzlerce kadın bundan mahrum bırakıldı unutma...
Oğlunuza sevginizi hissettirin... Doya doya "oğlum" diyemeyecek olanlar olduğunu hatırla...
Mutlu olmak kaybetmeden yaptıklarımızda gizli... Siz merkezli adımlarda gizli.. SOMA semalarındaki ruhlar için , yükselen ağıtlar için; bir şeyler yapmak geliyorsa içinden engel olma kendine... Pişmanlık, yaptıklarımız değil yapmadıklarımızdır biliyoruz...
Belki bir dua, belki bir Yasin, belki bir kampanya....!!!!!
Siz, SİZ olun....
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder