BİR MAYIS GÜNÜ...

Nasıl severim Mayıs ayını,
Uyanışı...
Sıcaklığı...
Yeniden  var olabilmeyi simgeler bende...

Bir de 1 Mayıs var elbet...
Tarihinde yine kan ve acının kol kola geçtiği, insanlığın sınandığı yaşanmışlıklarla dolu bir gün....
Gerçekten kutladığımız nedir?..
Sağına, soluna, kendi hayatına bakan herkes bu soruyu bir sormalı kendine....
....................

Oldum olası sevmem günlere özel anlam yüklemeleri..
Ayrışmayı, ayrıştırılmayı sevmememden bu durum...
Daha iyiyi hak edenlerin hüsranlarına ortak oluşumdan...
 
Kadınlar günü erkekleri yüceltir...
Çocuk hakları günü, hakları verilmeyen çocuklara gözyaşıdır...
Anneler günü, annesiz her kalp için büyük ağrıdır...
Babalar günü, babasından şiddetin gören çocuklara ağır bir darbedir...
Öğretmenler günü, doktorlar günü, hemşireler günü, mühendisler günü, diş hekimleri günü...
1 Mayıs da bu listeye eklenir bende...

Neyi konuştuk bugün...
Neyi kutladık?
Hangi emekçinin sorunlarına yandık...?
Soma'da hayatını kaybedenler...
Mecidiyeköy'de düşen asansör faciasında solan umutlar...
Yanan işçi çadırlarında küle dönüşen hayaller...
Makinalara kaptırılan eller, ayaklar...
İnşaatlarda düşen sadece kasklar mıydı gerçekten?...

Kaç acıyı tekrar yaşadık da "ders aldık" dedik?

Hasta yakınlarınca darp edilen doktorlar,
Değerleri bilinmeyen hemşireler...
Evde parça başı iki kuruş için sabahlayan Ayşe abla için ne çözüm buldun da kutluyorsun?
Kayıt dışı çalışmayı  engelleyebilmek için kafa patlattık mı?...
Minicik elleri ile boncuk dizen Zehra için umut olabildin mi?...
Bu liste uzar da uzar...

Lakin "aydınız Didim'e gideriz", esprisi kadar duyarlılığımızla
Tatil hakkını kullanırız sonuna kadar...


Tatil olur, emekçiler çalışır...
Sorunları konuşulmaz...

Emekçi değil midir, evde saçını süpürge eden kadın...
Emekçi değil midir,  sabahın köründe okula gitmek için yollara düşen öğrenci...
Emekçi değil midir, ergenlik yıllarının başında TEOG için hayatından vazgeçen genç...
Emekçi değil midir, eve iki kuruş getirmek zorunda bırakılan  çocuk....
Emekçi değil midir,  torunu için yaşına rağmen iş peşinde koşan dede..

Neydi emekçi olmak gerçekten?
Kimse "zorunda kalmasın" diye;
Herkes "insan" olabilsin diye
Alın teri dökmek miydi?...
Öyle olması gerekmez miydi?
...........................................


Lütfen ayrışmayalım...
Dilimiz, dinimiz, rengimizin yanında mesleğimizle de ayrışmayalım...
Lütfen sadece yaptığımız işi severek yapalım...
Lütfen sadece kendimiz  olabilmek için maskelerimizden kurtulalım...

Ne zamandır sırtımızı dönüyoruz acılara... yokmuş gibi davranıyoruz?
İşte o zamandır "emekçi" de değiliz artık..
Bir bayram söz konusu ise bizim değil artık...
............................

Eğer biz gerçekten kendimiz olmayı başarırsak
Bize biçilen rolleri oynamak için yaşamı ötelemek değil, 
Çalışmak zorunda kalmayacak çocuklarla,
Huzurla hak ettiği emekliliği yaşayabilen büyüklerimizle
Sadece mutlu olmak için yaşamak..

İşimizin hakkını vererek, yapabileceğimizin en iyisini yapmak için üretmek
Sadece kendimiz olabilmek..

Yaşama emek katabilmek için nefes alan herkesin 365 günü emekçi günü olsun ve kutlu olsun...
Değerle, sevgiyle, insanlığınız ile hoşça kalın...