ANNE GÜNÜ...

Kaç zamandır, mutlu konular bulamıyorum...
Yine kendi Miracımı yaşamaya döndüm  içime...

Bugün oğlumun yazdığı mektubunun sonunu okurken kilitlendim..:)
"..Seni sevmiyorum... seni ÇOK seviyorum anne" diyor ..
Yapacak çok şey var demek ki... Mutlu olacak daha çok neden bulmak gerekiyor...

Evet acılarımız hala sessiz çığlıklar gibi yüreğimizde...
Suriye'deki annelerin gözyaşı..
Arakandaki feryatlar..
Avrupa şehirlerinin ara mahalle sokaklarındaki annelerin korkuları...
Irakta barışı tecelli ettirme gayretinde olan güçlerin altında ezilen masumiyet!!!!
Türkmen dağlarının yanlızlığı...
Kilis mutfaklarının büyük sessizliği...
İnsanlığın büyük sınavının yüklendiği ANNE yürekleri... Yine... Yine... Yine...

Lakin kendi küçük dünyamızda kendi mutluluklarımıza sırt dönme lüksümüz yok işte..

Gözlerinize değen minik kalplere sevgi pompalamak anne olmak...
Ev olmak demek anne olmak..
Çocukların dönebileceği, sığınabileceği, güven içinde nefes alabilecekleri yuva olmak demek anne olmak...
İlk kalp atışını duyduğumuzda bedenimizin aldığı haldir "anne olmak"...
Bize ait olmayan, lakin bizimle olan minik bir kalbe "ev olmak"...

Ben de sanırım, her anneler gününde biraz hayatıma yabancılaşıyorum...
Bir kalbe "ev" olurken... kendi evine hasret kalmak..Anneyi özlemek..

Zordur evsiz kalmak... Üşür insan...
Yaşıyorken sıcak bir sesin kıymetini bilmek için vesile bugün..
Çocuğumuza sarılmak için bulabileceğimiz milyarlarca nedenden biri bugün..

Annelerin kıymetinin bilineceği 365 günden biri olsun bugün..

Evinizde huzurla yaşanması duası ile...