Dünya adında bir gezegen varmış...İçinde yaşayan hakim canlılara İnsan denirmiş. Bu türün çok da belirgin ortak özellikleri yokmuş...
Yaşam döngüsünün 30 yıl ile başlayıp 550 yıla kadar çıkmış...
Başlangıçta birbirlerini koruyan, tehlikelere karşı birlikte hareket edebilme yeteneği geliştiren bu ırk; zamanla doğal ortama uyum sağlamış, bireyselleşmiş...
Başlangıçta doğayı, hayvanları emrine almak, korumak için mücadele veren bu ırk; zamanla her canlılığı kendine rakip görür olmuş...Başlangıçta bildiklerini aktarmak için her fırsatı değerlendiren insanlar, yazıyı, ateşi, tekerleği keşfetmiş... yaşam felsefesi oluşturmuş bu tür; zamanla her şeyi kendine saklar olmuş...
Başlangıçta eşitlik kavramı her şey iken zamanla "madde zenginliği" kavramı ortaya çıkmış...Başlangıçta türlerinin devamı olan ve adına "çocuk" dedikleri canlıları koruyup kendilerinden önde tutan insanoğlu, zamanla; zamanın sırrını çözmüş.... yaşlılık olmadığı için çocuklara ihtiyaç da kalmamış...
Başlangıçta hayatta kalmak ve nesli sürdürebilmek için yaşanırken; zamanla "güçlü olmak" için yaşanır olmuş...
Güçlü olanlar kendilerini sonsuz zannederken sadece ölüm sonları olabilmiş.. Lakin "güç" denen "madde zenginliği- öldürebilme üstünlüğü" nesiller üzerinden aktarılan bir "zehir" olmuş...İnsan ırkı, bu zehrin etkisinden kurtulamamış ve gezegenin ölümü ile tarihe gömülmüş....
**************
Zaman; sonsuzlukta bizi temsil edecek hikayeye müdahale edebileceğimiz zamandır. Her türlü güç sadece mutluluk ve sevgi ile masumlaştırılabilir.
Mutlu olmayı unutmayacak nesiller yetiştirebilmek duası ile:))...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder